2 Tienerjaren

Ik bleef dus achter bij mijn vader en voelde een grote verantwoordelijkheid. 

Ook ging ik in die periode net naar de middelbare school. Het was de Mavo. Het pesten begon ook daar weer direct. Ik was te stil , te rustig , te verlegen en dat dient afgestraft te worden blijkbaar. 

Ik had natuurlijk een nieuwe fiets en die fiets hebben ze met een groepje gesloopt. Ook nam iemand een keer een mega grote kever mee naar school en , alsof ze het roken , moetsen ze daar nu eenmaal mij mee achterna zitten op het schoolplein. Doodsbang was ik .

Mijn moeder had zo haar eigen problemen in die tijd. Ze was namelijk , samen met de ouderling,  uitgesloten uit de Jehovahs getuigen gemeenschap. De ouderling was niet gaan scheidden van zijn vrouw als alleen van tafel en bed. 

Direct , aan het einde van klas 1 van de middelbare school, bleef ik zitten. Ik moest het jaar over doen ! Thuis liep het ook niet echt goed. Wat wil je ook met een vader die zijn eigen problemen heeft. 

Vlak na de scheiding van mijn ouders was er een lezing in de zaal en die ging over scheidden. De boodschap was dat scheidden heel slecht was. Je had me net zo goed onder de stoel kunnen verbergen met die lezing want die ging over MIJ en mijn gezin waar ik uit kwam. Ik had weer die plaats vervangende schaamte waar ik blijkbaar in uit blonk.  Eenzaamheid was mijn woord in die tijd. Dat nam ik overal met me mee. Als ik door ons dorp fiestte dan voelde ik me inmens alleen temidden van een drukke straat. Ik denk achteraf dat ik aan een depressie leed maar wie had daar nu oog voor ? 

In die tijd zijn er meerdere dingen gebeurd wat ik wil wissen uit dit stuk. Mijn hoop is dat de ogen van mijn vader geopend mogen worden en hij persoonlijk vergeving aan God gaat vragen. Ik heb hem lang geleden vergeven.  

Boven op de ruzies tussen mijn vader en ik , ik kreeg denk ik gewoon te veel verantwoording en mijn vader kon het niet aan en dan moesten we ook nog op Zondag naar de zaal , op de Dinsdag naar de boekstudie , op de Donderdag naar de zaal en op de Zaterdag in de velddienst en 's avonds rond 10 uur ook nog de was ophangen , heb ik mijn boeltje gepakt en ben naar mijn moeder vertrokken. Ik denk dat hij echt zijn best deed maar toen was ik nog maar een kind. 

Wij kinderen deden vanaf dan de huizendans . Van de ene naar de andere ouder , al zijn mijn broers het langst bij mijn vader gebleven. 

Zo kwam het dat ik op mijn 13de bij mijn moeder ging wonen en van school was gewisseld . Dat laatste kwam omdat daar de druppel was dat ik naar de bushalte liep . Het had gesneeuwd en het was ijzig koud. Natuurlijk stond een groep mij op te wachten . Maakten een kring rond mij en begonnen me met ijsballen te bekogelen. Ik stond er eigenlijk maar wat bij met de volgende bijbeltekst : 'Als iemand je op de linkerwang slaat , keer hem dan ook de andere toe'. Nou dat hielp best goed om deze actie te verdragen. Daarna hielden ze het voor gezien en had ik de bus gemist maar had ik in ieder geval tijd om flink te huillen hier om. 

Deel 3 : brieven.webnode.nl/news/pubertijd/